Йўл (ҳикоя)
Блог им. dilorommm63Йўл
Қаҳр билан уқубат қилмағил,
токи бир бегуноҳни уқубатга
сазовор қилмағайсан...
Қобусномадан
Биринчи йўл
Бу гал менга чет элдан ташриф буюрган саййёҳларга йўл бошловчилик қилиш вазифаси юклатилган.
Дастурга кўра делегация аъзолари жойлашган автобус билан икки енгил машинада, масъул вакиллар кузатувида белгиланган фермер хўжалиги ҳудудига етиб келдик. Хўжалик кенг далалар бағрида жойлашган, узоқ яқин қир-адирлар этаги тоғларга туташиб кетган, ён-атрофда ям-яшил боғлар, узумзорлар ва ер бағирлаб ястаниб ётган полизлар кўзга ташланиб турарди.
Меҳмонлар кутиб олингач, хўжалик раҳбари билан кўзда тутилган манзиллар томон пиёда йўлга тушдик. Меҳмонларга фермернинг ҳаяжон ва ғурур билан сўзлаб бораётганларини дам инглизча, дам француз тилида таржима қилар эканман, бутун дунёни кезиб, саёҳат қилишни ният қилган сайёҳлар ортимиздан эргашиб, сўзларимни диққат билан тинглашлари, гоҳо ҳайрат-у, қизиқиш билан тикилиб, гоҳо ўз тилларида турли саволлар билан мурожаат қилишлари ҳар доимгидек менга завқ-у шавқ бағишлар эди. Баъзан эса, барчанинг диққат марказида эканлигим, атрофдагиларнинг ҳавас билан кузатаётганлигини сезиб, қалбимни беихтиёр ёқимли, ўз-ўзимдан мамнунлик ҳисси чулғаб оларди. Эгнимдаги замонавий либосим ўзимга ҳам жуда ёқар, текис йиғилган соч турмагимгача ярашиб турганлигини яхши билардим. Аммо, бўйнимдаги нафис, адрас нусхали шарфим ҳар замон гоҳ ҳаракатларим туфайли гоҳ шамол ҳилпиратиб ўйнаганида эса руҳимни алланечук безовталик қамраб олар, нималардир бўйнимдан торқиларди гўё. Нимадир у – руҳимни беҳаловот этаётган? Дунёларнинг ёзилган, ёзилмаган, тилга олинган, олинмаган ёки қалблардаги уйғоқ турфа саволларимикин? Нима бўлганда ҳам шарфимнинг камалак рангларида турланаётган бу безовталик бўйнимга ўз юкини осишга ҳаракат қиларди.